| یکروز که پیغمبر در گرمی تابستان همراه علی میرفت در سایه نخلستان دیدند که زنبوری از لانه خود زد پر آهسته فرود آمد بر دامن پیغمبر بوسید عبایش را دور قدمش پر زد بر خاک کف پایش صد بوسه دیگر زد پیغمبر از او پرسید آهسته بگو جانم طعم عسلت از چیست هرچند که میدانم زنبور جوابش داد تا نام تورا گویم گل میکند از نامت صد غنچه به کندویم از قند و عسل بهتر بهتر زنبات است این طعم عسل از من نیست طعم صلواتاست این |
تاریخ : سه شنبه 92/9/26 | 9:59 عصر | نویسنده : حمید کریمی | نظر